Geschiedenis

Hieronder leest u de geschiedenis van onze vereniging; CV de Kiepenrijers. Dit stuk is geschreven door Sjef Sombeek voor het 50 jarig bestaan van de Kiepenrijers in 2013.
Het was 28 december 1962, café 't Vunderke werd geopend onder grote belangstelling. Er werd volop gebuurt en gefeest. Enkele lieden spraken af om over een aantal weken (maart 1963) de carnavalsoptocht in Megen te gaan bewonderen. Een Macharense deelnemer, Willie Loderus-de Laat, behaalde met de Bok een eerste prijs in deze carnavalsoptocht. En Jan Peters heeft die toen opgehaald, knorrend en sputterend op z'n motor, merk Jawa. 
Een andere groep nam deel als gemeentewerkers. Die, gehuld in een overall en met de schop in de hand, een berg zand op de platte kar achter een tractor verplaatsten. Tja er was niet veel voor nodig om een hoop schik te maken. Terug gekomen in 't Vunderke zeiden de stappers zo tegen elkaar; 

Wat ze in Megen kunnen, dat kunnen wij ook! 

Zo werd de basis gelegd voor de carnavalsvereniging die officieel op 16 maart 1963 is opgericht. Het eerste bestuur bestond uit; 

Jo Theunisse †           Voorzitter
 

Thea vd Coolwijk †        Secretaresse
 

Jan Loderus †            Penningmeester

Maar er moest natuurlijk ook een naam komen voor de vereniging. Vroeger werden er nogal wat kiepen en hanen gehouden in het Macherse land en de bijnaam van een Macharenaar was dan ook een Macherse Haon. Tijdens de vergadering opperde Jantje Megens de naam Kiepenrijers, met als achterliggende gedacht dat een Kiepenrijer een haan is. Hieruit volgde ook het logo van de Kiepenrijers, de haan. Het huidige logo van de Kiepenrijers is ontworpen door Joop Falke, edelsmid uit Oss. Sjef Sombeek heeft het huidige logo gestileerd zoals deze nu is.
 

De naam was zojuist verzonnen en De Kiepenrijers begonnen aan het eerste carnavalsjaar met drie raadsleden; Antoon Bosch, The vd Heuvel en Jan Peters.
Maar nu blijkt, na meer dan 50 jaar CV de Kiepenrijers, dat wij het (nog steeds) kunnen! Gefeest werd er vroeger in een aangebouwde tent die gehuurd werd voor 2 dagen. Immer met de carnaval werd deze toch niet opgehaald en men hoefde maar voor 2 dagen af te rekenen.  De eerste prins die CV de Kiepenrijers en het Kiepenrijk kende was Bart Peters, wiens broer het stokje daarna zou overnemen. De capes die toen werden gedragen door de broers zijn gemaakt door Lies Bosch. 
Uiteindelijk in 1965 bestond de raad al uit 8 leden, langzaam aan werden het er steeds meer. Toen werden er ook al kinderfestiviteiten georganiseerd, in het café waar Her vd Coolwijk nu woont. Eenmaal reed men met een witte DKW rond en riep het een en ander via een luidspreker af, dat de optocht vanwege de kou niet door ging. Die kinderoptochten van toen waren de basis voor de huidige optocht op de maandagmorgen.
 

Maar alle begin is moeilijk. Het ging zo ook bij de Kiepenrijers niet over een pad van rozen. Maar juist wel over het pad van Jo Theunisse naar Jan Loderus om de gezamenlijke contributie te "bespreken", te pruuven. De beginnelingen werden aangezien voor een stelletje kroeglopers. Velen wisten niet dat er toen ook al aan de bejaarden, zieken, gehandicapten en kinderen werd gedacht. Zoals het heden ten dagen nog steeds gaat. De Kiepenrijers nemen nog steeds een belangrijke plaats in in het dorp. Tussen alle andere verenigingen. Want juist wanneer het jaarlijkse feest  volop aan de gang is, vinden zij de tijd om de zieken thuis of in de verzorgingstehuizen op te zoeken. Mede door al die inspanningen van vroeger is de huidige Bond van Senioren ontstaan door toedoen van de Kiepenrijers. 
Natuurlijk was het financieel best moeilijk om het een en ander te realiseren. Hierin waren de Kiepenrijers toen al best innovatief, bijvoorbeeld met de organisatie van het Wildwinterfestijn. Men gebruikte toen kooien uit Megen, Haren en Macharen om de konijnen, ganzen e.d. te herbergen. Tevens liep er een rad van avontuur. Het kwam nogal eens voor dat men een tekort had aan levende handel. Maar dat was meestal geen probleem, die werden dan onmiddellijk met toestemming ergens thuis uit de hokken gehaald. Evenzo met diepvriesmateriaal. Want het circus moest draaien. In de latere jaren konden de leden van de raad en bestuur beter vooraf hun geld afgeven, ze moesten meestal toch alles zelf betalen. Maar we mogen ook de prachtige buutreednersavond niet vergeten. De eerste keer ging men het dorp in om te vragen of hiervoor wel animo was. De mensen vroegen dan; Wa is da? Moeten we komen buurten? Wat te denken in de zomer van de wielerronde van Macharen. Er moest meestal geld bij, maar ze hadden weer een activiteit in de zomer.

Gouden Tijden

De Jaren '70/'80, gouden tijden waren dat. De "G ouden" onder ons herinneren zich nog wel de onvergetelijke carnavalsmaandagen. Moes eten in Schaijk, gezamenlijk met de bus hier naar toe. Niek vd Heuvel lustte thuis geen moes, maar in Schaijk... De ribkes vlogen door de lucht. Stamppot eten in Nistelrode, Heesch of Oss bij de Naaldhof, complete feesten waren het. En 's avonds gewoon om 8 uur weer in 't Vunderke of er niks gebeurd was. Jo van Schijndel zijn gevleugelde uitspraak was dan; Harddiebardiebardie, en men ging gewoon verder. De beruchte carnavalsstreken werden toen ook al uitgehaald, links en rechts werd er nogal eens iets "geleend". 

De Bok van De Bokkenrijders was nog al eens te gast in Machere. Op een zeker moment werd er door Sjef en Jaap vd Meij een poging gedaan om deze te "lenen". Midden van de avond dus richting Oijen, proberen de Bok los te schroeven van de gevel. Mislukt en bijna gesnapt. Vluchten over het kerkhof en ondergedoken in de nieuwbouw van de pastorie. Op zich geen probleem maar er zat nog geen vloer in... Alleen de balklaag, het gevolg was dat Jaap een snee in zijn voorhoofd had. Op naar Roffelsen, gevallen zei Jaap. Ja zei Roffelsen, bezopen! Jaap kreeg 12 hechtingen, maar het was het waard want Jaap en Sjef hadden wel een bok geschoten! Maar de volgende dag stond hij 's morgens wel op het biljart in 't Vunderke. Dankzij Toon en Harm en consorten. Och een paar kratjes bier en we hadden weer plezier. 
Ook in ons naburige Ravenstein had men een leuk symbool. Hent de Pomper. Die moest ook maar eens naar Machere verhuizen. Zo gezegd, zo gedaan. 's Nachts werd deze uit Ravenstein ontvoerd. Achter in de auto geschoven en in Macharen opgesteld. De klompen werden vol hooi gestopt want Ben van Summeren zei, dan maak ik zijn klompen wel warm. Toch maar niet gedaan. Een paar kratjes bier en het was weer in orde. 
Een ander mooi verhaal over Ravenstein is het volgende;
Op een gegeven moment werd er in Ravenstein een pop van de carnavalswagen "geleend". Die pop stond klaar voor de optocht. Dus mee naar Machere. Maar onderweg viel de kop van de pop. Deze pop hebben we mee laten doen in de optocht hier. Een pop zonder kop, want die lag ergens langs de weg. Het toeval wil dat in diezelfde nacht het kabinet Smeltzer viel en de wagen won hierdoor de eerste prijs. 
In 1993/1994 ging het niet best met de Kiepenrijers. Na bijna 31 jaar te bestaan stond het bestuur op het punt om van de vereniging een "slapende" vereniging te maken. De reden hiertoe was dat er te weinig bestuursleden waren. Piet, Kees en Sjef. Daarbij kwam dat er ook nog eens te weinig leden waren voor de Road van Elluf. Het bestuur zou nog 1 poging doen. Er werd een grote actie ondernomen. Het bestuur had een boekje gemaakt dat was getiteld: 'na praten over carnaval'. Zij hadden alle inwoners en verenigingen in Machere gevraagd;
Heeft carnaval in Machere nog zin? 
Heeft het nog wel zin voor een seniorenmiddag 
Heeft het nog wel zin voor een optocht? 
Heeft het nog wel zin in het ziekenbezoek? 
Heeft het nog wel zin, al die activiteiten voor de jeugd?
Zou het bestuur hierop geen duidelijke reactie ontvangen, dan zouden de Kiepenrijers een slapende vereniging worden in afwachting van betere tijden. Toen al wetende dat wat eenmaal weg is, niet snel meer terug zou komen. Mede door deze harde actie waren de inwoners van Machere unaniem van menig dat dit niet verloren mocht gaan en dat carnaval in Machere wel degelijk zin heeft!
Nieuwe raadsleden melde zich aan; Rob Smits, Arie van Leur, Willie vd Heuvel, Laurens vd Heuvel, Mike Arts, Mike vd Camp, Bas Rikken en Ruud vd Heuvel. Mede door de inzet van deze mannen konden we weer enkele jaren vooruit. Maar omdat we daardoor met het 11/11 bal geen nieuwe prins hadden, werd deze gekozen op 20 januari, recht voor de carnaval. Hans Hanegraaf werd prins en Sjef Sombeek adjudant. Ook hebben we in dit jaar voor het eerst een vergadering gehad buiten ons Kiepennest 't Vunderke, namelijk in de Macherse Hut. Dit was het begin van het einde van 't Vunderke tijdperk. Het waren mooie tijden in 't Vunderke, maar de jaren nu in de Bongerd zijn ook geweldig!
Ook mogen we niet vergeten om even stil te staan bij de jaarlijkse carnavalsmis in onze parochiekerk. Mede door het kerkbestuur hoort deze thuis bij het carnaval. Ook heden nog. Maar de tijden van Pastoor Jacques Wijnen en Pastoor Ed van Liempt, die als geen ander wisten hoe de kerk met het fenomeen carnaval om moest gaan, zullen er niet meer zijn. Mooi en waardig waren de polonaises door de kerk. Maar die mis met carnavalsvierders in vol ornaat en de Fanfare en het koor, die bleef. Maar ook de Kiepenrijers hebben hun prijs duur betaald. 
In Memorian 
Op deze plaats gedenken wij een ieder die tijdens het bestaan van onze vereniging aan ons zijn ontvallen. Wij brengen nogmaals onze welgemeende dank uit naar hen allen voor hun bijdragen aan het welzijn van onze vereniging. Zonder hun inzet als lid, bestuur of raadslid zou onze vereniging niet zijn zoals deze nu is. Wij koesteren daarom hen allen in onze herinnering. Mogen zij allen rusten in vrede.